تأثیر تیمار نانوذرات نقره بر سرعت خشک شدن و گرادیان نهایی رطوبت چوب صنوبر

در این مطالعه، تأثیر تیمار نانوذرات نقره بر سرعت خشک شدن و گرادیان نهایی رطوبت چوب صنوبر بررسی شد. برای این منظور، تخته‌های صنوبر (P. nigra) به ابعاد مقطع 100×70 سانتی‌متر و ضخامت‌های اسمی 25 و 50 میلی‌متر، به دو روش اسپری و غوطه‌وری و با دو غلظت سوسپانسیون نانونقره (20 و 100 پی‌پی‌ام) تیمار شدند. سپس، تخته‌ها در یک کوره آزمایشگاهی و به روش جابه‌جایی هوای گرم در دمای خشک 60 درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 40 درصد، خشک شده و برای محدود کردن شار رطوبت در ضخامت تخته‌ها، 4 سطح از تخته‌ها با رزین اپوکسی پوشانده شد. همچنین، الگوی توسعه گرادیان دما در ضخامت تخته‌ها طی خشک شدن بررسی گردید. نتایج نشان داد که برخلاف تخته‌های شاهد، در تخته‌های تیمار شده با نانوذرات به‌ویژه تخته‌های غوطه‌ور شده در نانونقره 100 پی‌پی‌ام، گرادیان معکوس دما توسعه پیدا می‌کند. تخته‌های 50 میلی‌متری تیمار شده با نانوذرات نقره 100 پی‌پی‌ام در مقایسه با تخته‌های شاهد از گرادیان رطوبت همگن‌تری برخوردار بودند؛ ولی تفاوتی بین سایر تیمارها با تخته‌های کنترل مشاهده نشد. به‌رغم توسعه گرادیان معکوس دما در ضخامت تخته‌های تیمار شده، تفاوت معنی‌داری در نرخ خشک شدن بین تخته‌های شاهد و تیمار شده مشاهده نشد. بنابراین، می‌توان گفت که در فرآیند چوب‌خشک‌کنی در دمای متوسط، گرادیان دما را نمی‌توان به‌عنوان نیروی رانش مهم در حرکت رطوبت در نظر گرفت و جریان توده‌ای آب آزاد ناشی از گرادیان دما (اثر سورت) قابل چشم‌پوشی است